Tijd: 18:30 - 22:00
Weer: Erg bewolkte dag, begon lichtjes op te klaren, 17 graden
Waar: IJsbaanvijver
Na de eerste werk week en enorm slecht weer van de week was het vooruitzicht best wel redelijk vanavond. Sabrina had nog wat klusjes die ze wou doen en daardoor had ik effe tijd voor een korte instant sessie. Zoals meestal trok de ijsbaan me toch weer het meest. Ik had me voorgenomen eerst eens goed rond te kijken voordat ik een stek koos, maar bij het oplopen van het pad zag ik de karpers al springen onder de bomen en vervolgens op de stek waar ik er al veel gevangen had. Keus was dus snel gemaakt om maar weer tegen de bomen rand aan te vissen, maar om iets makkelijker bij de laatste bomen te komen heb ik wel een stek verder gepakt dan normaal. Bij het optuigen wou ik zo stil mogelijk doen aangezien het waarschijnlijk vandaag heel rustig is geweest. Sabrina zegt altijd dat ik dat niet kan, en helaas had ze weer eens gelijk en viel er weer van alles en was de eerste worp weer in de bomen :-( Ik zag geen karpers meer springen en was bang dat ik ze verjaagd had. Na wat bakjes koffie en op het gemakje een krantje lezen moest ik toch effe wat ruimte maken voor een nieuw bakje koffie. Precies op dat moment vond een karper toch m'n boillies en ging de beet verklikker als een razende tekeer. Voordat ik afgeknepen had en bij m'n hengel was, had de karper zich al diep in de takken genesteld en na wat verwoede poging brak helaas de lijn. Ik verwachte niet direct weer een aanbeet door alle tumult en baalde behoorlijk. Was maar wat heen en weer aan het slenteren en na enkele minuten kreeg ik toch een aanbeet op de andere hengel, die lag met een heel licht lood en was dus geen zelfhaak systeem. Ik was dus weer te laat, en het was dus al 2-0 voor de karper.Ik begon me toch al af te vragen of vissen op deze manier wel ontspannend is, lol. Maar na een tijdje kreeg ik weer een run, dit maal was ik er wel op tijd bij en wist ik hem uit de bomen te houden. Maar deze karper was ook niet voor een gat te vangen en zwom direct naar de andere kant en dook het riet in waarin hij vakkundig om verschillende riet stengels heen draaide. Op deze stek kon ik er weinig tegenin brengen en was weer een wijze les. Na wat gemuggel via de volgende stek kreeg ik hem toch uit het riet, maar deze karper had geen zin om in het schepnet te liggen en bleef maar vechten. Hij probeerde constant het riet in te gaan en was het dus een gevecht onder de top van de hengel. Na een minuut of 15 gaf hij het toch op en bij het tillen wist ik al dat het een grote vis was, inmiddels was het al donker geworden en kon dus niet veel zien. Het bleek een punt gave schub te zijn van 12 kg! Aangezien de dril een echt gevecht was geworden, was ik super blij, de eindstand was vandaag in het voordeel van m´n geschubde vriend maar dat mag de pret niet drukken.
Teller: 26
Geen opmerkingen:
Een reactie posten